şimdi bi açıklama yapmak gerekirse..

NEDEN VE NASIL YAPIYORUZ?

Bazı insanlara bu durumu anlatmak zor oldu, sadece para harcamaktan kaçındığımızı düşünenler oluyor. Durum aslında öyle değil. Evet hepimizin belli hayalleri var ve bu hayaler içinde birikim yapmaya çalışıyoruz, ama olay sadece bundan ibaret değil.

dışarı çıkıp kahve içme teklifini kibarca reddedip durumu açıkladığımızda "ya tamam bunu ben hallederim" cümlesini sevimli şekilde kuranlar da oldu, itici şekilde kuranlarda. önemli olan hesabı "bizim" ödemememiz değil, hesap ödenecek her türlü durumdan kaçınmamız. bizim şu an askıya aldığımız şey gereksiz olan tüm harcamalar, bu ödemeyi kim yaparsa yapsın biz bir parçası olmak istemiyoruz, o kadar. 

İstanbul'a gittiğimde buluşmak için sözleştiğim bir kişi, kahve içmeyi önerdi. kendisine satın almama kararı verdiğimi ancak isterse taksim eminönü arasında güzel bir yürüyüş fikrine açık olduğumu söyledim, beni destekleyerek yürüyüşe katılmak istediğini söyledi, işte almak istediğimiz tepki bu :) kendisine burdan kocaman bir teşekkür!

Nasıl yaptığımız konusuna gelince, zorlandığımız anlar olmuyor değil, ama kendi açımdan söylemek gerekirse bunu başarmış olmayı çok istediğim için kararlılığım da artıyor. Örneğin ben dün porland fabrika satış mağazasında yeni kurabiye damgalarına bakarken kendimle savaştım ve kazandım. (ancak gingerbreadhouse kalıplarına bakarken kendimden geçmiş olmalıyım ki annem onları bana hediye olarak aldı, hala keşke almasaydı diyorum ama bu, kalıplarıma bakarken sevinç çığlıkları atmama engel olamıyor! annneeeeee <3 )

kalıpları kulanmayı öğrenip, sipariş alıp, kazandığım parayla da sokak hayvanlarıa mama alarak bu durumu dengelemeyi düşünüyorum! (bana sipariş versenize <3 :P )

ilk hafta sona ermek üzere, PEKİ NE DURUMDAYIZ?

bu 40 gün içinde elimde olacak bütçe belirlendi sayılır, 410 lira gibi bir rakam. 

çarşamba gününü, hazırlandığım pasta siparişinin bazı malzemelerine ödediğim 7,95 tl dışında harcama yapmadan kapattım. yaşasın ev yemeği! (öyle değil mi sayın ezgi harika?)

perşembe günü baskıları hiç içime sinmeyen ve yanlış spirallendiği için katil olmamaya gayret ettiğim ödevime ciğerimin sol köşesi ile beraber bir 10 tl'cik bıraktım. ( kapakları olmayan ve TERS TARAFA BASILMIŞ spirale 3 lira almak nedir sayın betacopy?!) 2,5 lirayı ders notlarına 3 lirayı da yola verdim ve günü 15.5 tl ile kapattım.

şu an TRTnin soğuk odalarında elimde evden getirdiğim fındıklı kahvem, kekim, poğaçalarım ile yoğun bir çalışma gününe hazırlanıyorum :) günü harcama yapmadan kapatmak niyetindeyim.

vakit bulduğumda uyguladığım bir kaç tasarruf ve birikim ŞEYLERİNİ de (buraya yazacak uygun kelimeyi şu an bulmadım) yazacağım.

ufak bi teşekkür; ankara ayazında ince gelinlik giyip bana poz veren ezgicim sayesinde, ödevim oldukça beğenildi ve yüksek bir not alacağımı tahmin ediyorum. hayatımın son bir buçuk yılında, her zaman yanımda olan canım dostum, teşekkür ederim!